تقدیم به 175 مروارید خاکی ..........
خود را کبوتر میکشم با دست بسته
تا آسمان پر میکشم با دست بسته
دارم از این خاک زمین این جسم خاکی
تا عرش معبر میکشم با دست بسته
در یکصد و هفتاد و پنج آئینه امشب
آهی مکرر میکشم با دست بسته
با یکصد و هفتاد و چندی آه مظلوم
بر ظلم لشکر میکشم با دست بسته
در کوچه های خاطراتم صبر را چون
پیمانه ای سر میکشم با دست بسته
این استخوان در گلو ، این خار ها را
از چشم آخر میکشم با دست بسته
تصویر عاشورا ، غروب خیمه ها
اینگونه بهتر میکشم با دست بسته